Люпаншан
Хмары высока а неба зусім спалатнела
гляджу як гусі лятуць на поўдзень
да вялікага мура адважны дойдзе
лічыць на пальцах — яшчэ дваццаць тысячаў лі
на Люпаншана вышняй вяршыні
вецер заходні вее ў чырвоны штандар
вось дрыжыць у руцэ маёй моцна трыманая ліна
калі гэта зблытаем ёй зялёнага цмока?
наўкола вялікіх кедраў
вясёлкі сем колераў — хто ім дае весялосьць
стужкі ядвабу па небе лунаюць
дождж прайшоў сонца зноў заблішчэла
і гор верхавіны ўпрыгожыць вянок зялёны
колькі ж крывавых гадоў прайшло над гэтай зямлёй
на мурах вёскі вырытыя раны
О як прыемна глядзець на досьвітку сёньня
на горы аздобленыя вянком зялёным.
Пераклад Дзьмітрыя Серабракова і Міхася Баярына
Гара Люпань
Там, за воблакамі-гарамі,
Гусі ў вырай памкнулі з крыкам,
Дваццаць тысяч лі пройдзена намі,
Але тых назавуць храбрацамі,
Дойдзе хто да сцяны Вялікай!
Пік узнёсся над Люпаньшанем,
Вецер сцягі шматуе шалёна…
Мы з вяроўкай ў руках вырашаем,
Як скруціць нам сівога дракона.
Пераклад Міколы Мятліцкага / Алесь Карлюкевіч. Мао Цзэдун — кітайскі паэт ⅩⅩ стагоддзя